sobota, 28 maja 2016

Samantha Young " W poświacie księżyca"

Z tą autorką mam dość ciekawe spotkania. Pierwsze trzy części tej serii wywarły na mnie ogromne wrażenie. Tematyka i sposób w jaki zostały opowiedziane poruszył mnie dogłębnie. Z kolejnymi częściami było już gorzej. Niby poprawne i dobrze napisane, ale brakowało im tego czegoś...  Miałam spore obiekcje przed kupnem tej, którą właśnie wam przedstawiam. Bałam się że nie będzie ona taka, na jaką liczyłam...

A okazało się że zupełnie nie miałam czym się stresować. Książka ta ujęła mnie od samego początku. Lekko napisana, stopniowo rozwijała napięcie i wprowadzała coraz to więcej zamętu przez co bardzo szybko wczułam się w klimat panujący. A dziwne bo to już szósty jakże idealny z wyglądu mężczyzna przeciwko równie idealnej kobiecie. Autorka już nas do tego przyzwyczaiła i momentami dla mnie tego testosteronu było troszeczkę za dużo. Zważywszy, że przez całą książkę ciągle wracamy do poprzednich bohaterów z poprzednich części. I tutaj niewielki minus, gdyż ja się pogubiłam z partnerami, a już o potomstwie nie wspomnę. Fajnie że pokazała iż tworzą wspólnie rodzinę, ale momentami było ich trochę za dużo, a czasami to miałam nimi już przesyt.

A skoro o poprzednich częściach wspomniałam to nie mogę zostawić bez komentarza doboru okładki. Nie zrozumiałym poczynaniem dla mnie jest zrobienie ostatniej części z jakże odmienną szatą graficzną okładki, zupełnie nie pasującą do pięciu poprzednich.  To nieudany zabieg, który wprowadził według mnie zamęt wizualny w całej serii. Zdecydowanie na półce odbiega mi ona od pozostałych. A jeżeli do tego dodam jeszcze, że inna książka tej autorki pod tytułem "Zapomnieć o przeszłości", która nie jest powiązana z tą serią, ma okładkę zbliżoną do poprzednich części powstaje nam totalne zamieszanie,  które chyba nie do końca było zabiegiem celowym wydawnictwa, a czyjąś pomyłką?

A wracając do treści to autorka słynie z doboru dość ciekawych tematów, które pozostawiają po sobie jakiś oddźwięk. Podobnie tutaj ukazała jak głęboko można zranić samym słowem i jak to wpływa na nasze dalsze życie. Nasza główna bohaterka nie wychowywała się w szczęśliwych rodzinnych kręgach. Jej rodzina choć bardzo bogata, z zewnątrz wyglądała na udaną, niestety już w środku, za zamkniętymi drzwiami nie można było powiedzieć, że ten dom był dla Grace miejscem szczególnym, gdzie można się było schronić, gdzie miała pewność że jest kochana, gdzie otaczało ją ciepło i miłość. Poniżana przez wiele lat przez matkę próbuje walczyć z pewnością siebie i przede wszystkim z zaufaniem. Pragnie być tylko przez kogoś kochana i dla kogoś chce być ważna.  W jej życie wkracza pewnego dnia irytujący sąsiad, który co noc przyprowadza ze sobą inne kobiety do domu. Co prawda bardzo przystojny, ale dalece odbiegający od mężczyzn z którymi się spotykała. Gdy do tej dwójki dołącza dość nagle nastoletnia dziewczynka, życie Grace zostaje odwrócone do góry nogami.

I jeżeli myślicie, że tylko Grace zmaga się ze swymi demonami, to czeka was wielkie rozczarowanie. Logan, który jest byłym więźniem również zmaga się z poczuciem własnej wartości. A gdy nieoczekiwanie dowiaduje się że jest ojcem nastoletniej Mai, która uciekła z domu od uzależnionej od narkotyków matki, musi w kilka dni nauczyć się być ojcem.  A sama Maia jest tutaj niezastąpionym elementem który spaja całą historię.

Nie będę opisywać wam całej książki i sytuacji jakie powstaną. Koniecznie musicie same po nią sięgnąć bo naprawdę warto. Książka wciąga, nawet bardziej początek, niż zakończenie. Dla mnie osobiście zasługuję ona  na osiem punktów. Poniżej jeszcze tylko linki do poprzednich pozycji z tej serii i do zobaczenia następnym razem....

1.  P O L E C A N E K O B I E T O M : WBREW ZASADOM Samantha Young
2.  P O L E C A N E K O B I E T O M : OSTATNIA SZANSA Samantha Young
3.  P O L E C A N E K O B I E T O M : "Wszystkie odcienie pożądania" Samantha Young
4.  P O L E C A N E K O B I E T O M : "Sztuka Uwodzenia" Samantha Young
5.  P O L E C A N E K O B I E T O M : Samantha Young "Cofnąć czas"

sobota, 21 maja 2016

"Gwiazdy Fortuny" Nora Roberts

Niewątpliwie jest to jedna z autorek na których jeszcze nie udało mi się zawieść. Jej książki są klimatyczne, przepełnione emocjami i takie realistyczne. Za każdym razem gdy zabiera mnie w swój wykreowany świat nie mam później ochoty wracać. Z tą było podobnie. Uwielbiam pozycje w których miłość, walka dobra ze złem przeplata się z elementami magicznymi.  Tutaj bez problemu odróżnimy dobro od zła, kłamstwo od prawdy. Nie ma tu traumatycznych przeżyć bohaterów i patologicznych rodzin.  To kolejny typowy przykład bajki dla dorosłych kobiet.

Miło się ją czyta. Nie wymaga zbytniego wytężenia umysłu. Po prostu można się przy nie zrelaksować. Postacie są dobrze dobrane i wykreowane i wspólnie tworzą dość ciekawy zespół. Ale nie ma się czemu dziwić to nie pierwsza taka seria tej autorki. Czytałam już ich kilka i każda z nich miała to coś w sobie. Zdecydowanie wolę tę autorkę w takim  repertuarze niż w romansach typowo harleqinowych.

W tej pozycji skupiła ona w jednym miejscu sześć ciekawych postaci, trzy boginie i jeden czarny charakter, a wszystko to splecione fantastyczną fabułą. Ta lekkość która przejawia się nam od początku to właśnie połączenie fabuły z piórem autorki, które niewątpliwie do ciekawych należy. Sasha i Bran, Riley i Doyl oraz Sawyer i Annika to szóstka nie tylko ciekawych postaci ale również sześć różnych osobowości, które udaje nam się powoli poznać. Każdy z nich obdarzony jest innymi zdolnościami i umiejętnościami, które przypuszczam w odpowiednim momencie będą niezmiernie potrzebne by wykonać powierzone im zadanie i pokonać zło.  

Nie zabraknie tutaj magii, zaklęć oraz magicznych przedmiotów, ale główny wątek to niewątpliwie zaufanie, jakie muszą wypracować między sobą te sześć obcych sobie osób. Autorka doskonale przemyślała przynajmniej tą część. Pierwszy prym w tej części wiedli Sasha i Bran (jasnowidzka i czarodziej), ale nie pominęła także żadnej innej postaci. Stopniowo ukazywała nam nowe umiejętności poszczególnych osób i zwiększała dramatyczność sytuacji. Z każdym rozdziałem odnosiłam wrażenie, że akcja przyspiesza i robi się coraz bardziej ciekawa, a ta część stanowi tylko wprowadzenie do kolejnych po które niewątpliwie sięgnę. Szkoda tylko, że tak długo będzie mi trzeba na nie czekać. Ta była dopiero co w premierze, więc przynajmniej pół roku.

Nie chciałabym wam opisywać treści i zabierać przy tym fantastyczną zabawę. Jeżeli ktoś zna autorkę to książki tej nie muszę polecać, bo wie czego może się spodziewać. Ci którzy jej nie znają to zachęcam do sięgnięcia po nią. To idealna lektura na rozluźnienie i zresetowanie się. Czysta przyjemność podczas czytania. Wszystko tu jest dopracowane i podane w eleganckim opakowaniu subtelności i delikatności. Dla mnie zasługuje ona na siedem punktów i z niecierpliwością czekam na tom drugi. Poniżej jeszcze lista kilku podobnych pozycji tej autorki... i do zobaczenia następnym razem.

1. P O L E C A N E K O B I E T O M : Nora Roberts "Siostry Calhoun. Catherine. Amanda"
3. P O L E C A N E K O B I E T O M : ŁZA Lauren Kate 
4. Lauren Kate, cykl "Upadli"
5. Josephine Angelini, cykl "Spętani przez Bogów"
6. P O L E C A N E K O B I E T O M : P. C. Cast "Powrót bogini tom I i II
7. Nora Roberts Trylogia Kluczy  "Klucz Odwagi", "Klucz Światła" "Klucz Odwagi"

niedziela, 15 maja 2016

ZEMSTA Katarzyna Michalak

Kilka lat temu czytałam pierwszą książkę tej autorki której tytuł brzmiał Mistrz. Było to ciekawe spotkanie, pełne napięcia i zaskoczenia oraz sporej dawki sensacji w polskim wykonaniu. Jedni tamtą pozycję pokochali, innym się nie podobała, a ja mam miłe wspomnienia z tamtą lekturą. Więc gdy tylko przeczytałam o kontynuacji, bez najmniejszych wątpliwości  postanowiłam sięgnąć po nią.

I tak jak tamta kojarzyła mi się z przyjemną lekturą, to o tej już tego samego powiedzieć nie mogę. Fabuła jest tak naciągana, że tak naprawdę nie wiem od czego zacząć. Akcja jest dynamiczna i szybko się ją czyta ale jest tak przewidywalna, że aż szkoda gadać...

Po pierwsze cała kreacja Raula jest dla mnie zupełnie nie zrozumiała. Jak można przez 20 lat kochać kobietę z pierwszej części, dla jej bezpieczeństwa się ukrywać i nie istnieć dla świata, po czym zakochać się od pierwszego wejrzenia w innej napotkanej osobie? Tak po prostu? To jaki sens miało ukrywanie się i skazanie na nieszczęśliwe życie kilku osób? Poza tym Raul jako postać nie zmieniła się przez te dwadzieścia lat. Tak samo wiotki, piękny, umięśniony i przystojny. Coś chyba powinno go już w wieku ponad pięćdziesięciu lat pobolewać. No a cóż w książce on nadal jak młody bóg...  I choć jego wygląd fizyczny nie uległ zmianie, to charakter owszem.  Zabrakło mi w nim iskry, tajemniczości i twardego charakteru. 

A skoro o czasie mowa to warto wspomnieć, że akcja drugiej części toczy się dwadzieścia lat później niż wydarzenia w pierwszej, więc de facto opisuje wydarzenia z roku 2032. Podczas czytania niestety nie odniosłam nawet minimalnego wrażenia że akcja dzieje się w przyszłości.  Między częścią pierwszą a drugą nie ma żadnej różnicy, choćby w aspekcie technologicznym. Te dwa światy są opisane tak samo, a według mnie powinny się różnić. Zbyt szybko technologia idzie do przodu, a przez to ciężko oddać tej książce realności.

Wszystkie opisy strzelanin, potyczek, porwań, zabijania i różnych gwałtów opisane były tak lekko, bez większego zagłębiania się. Dla mnie osobiście zdecydowanie za lekko. Powinno być mniej wątków a bardziej rozbudowanych. Bo co z tego że akcja przedstawiana jest z perspektywy wielu postaci i wielu wątków jednocześnie, jak postacie te zupełnie mnie do siebie nie przekonały. Z jednej strony Tristian i Marie, którzy w przypływie kilku dni wyznają sobie miłość do grobowej deski. Z drugiej pojawiająca się Weronika Orwi, pisarka zamieszkująca willę Raula. W ciągu niespełna kilkunastu kartek zostaje porwana, torturowana i zgwałcona przez wielu bandziorów, po czym dostaje narkotyk który wszystkie te traumatyczne przeżycia usuwa z jej podświadomości, by na samym końcu Raul "... poruszył się raz jeszcze składając w jej wnętrzu ofiarę z nasienia..." a ona rodzi niespodziewanie jego potomka.

Jest wiele jeszcze wątków które można by poruszyć ale nie o to w tym chodzi. Resztę zostawię wam jeżeli zdecydujecie się na jej przeczytanie. Na zakończenie mogę powiedzieć, że choć autorka zostawiła sobie szeroko otwartą furtkę do powrotu, to ja chyba nie skorzystam. Wolałam bohaterów z poprzedniej części, a tutaj zarówno bohaterowie jak i cała akcja była nie dla mnie.

Daje jej tylko pięć punktów i pozostawiam indywidualnej decyzji sięgnięcie po nią. Ja czytałam lepsze, a ta jakoś do mnie nie przemówiła. Poniżej jeszcze tylko link do poprzedniej pozycji i kilka innych z podobnymi propozycjami. No i oczywiście do zobaczenia następnym razem...

sobota, 7 maja 2016

"Tylko CROSS" Sylvia Day

To jedna z tych premier której doczekać się nie mogłam. Pierwsze trzy książki z tej serii wywarły na mnie ogromne wrażenie. Czwarta seria już nie była tak wciągająca. A ta mimo że lepsza od czwórki to mimo wszystko jest tak nie podobna do trzech pierwszych, które na mnie wywarły największe wrażenie. Te dwie ostatnie były tak trochę pisane na siłę. Wcześniej mogłam książki Sylvi Day kupować w ciemno, teraz przy następnej będę się musiała zastanowić.

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy w polskiej wersji językowej to ogromna ilość błędów w tłumaczeniu. Nie do końca zgadzały się opisy kto mówi, raz była ona w wypowiedzi Gideona raz on w wypowiedzi Ewy, co wprawiało mnie w dużą irytację. Złapałam się kilka razy na tym, że musiałam cofać się o dwa zdania wstecz by wyłapać sens wypowiedzi. Już dawno nie trafiła mi się tak przepełniona chochlikami pozycja.

Co do samych bohaterów to mogę tylko zadać jedno pytanie: Gdzie jest mój ulubiony Gideon? Tutaj go raczej nie było Jestem wszystko w stanie zrozumieć: miłość, kobieta, doświadczenia zmieniają człowieka, ale żeby aż tak? Zabrakło mi tego władczego, pełnego tajemnic przystojniaka. Momentami to Ewa zaczynała nad nim dominować i przejmować kontrolę. Choć swym zachowaniem, w szczególności w sytuacjach sam na sam też mnie irytowała. Ile razy można powtarzać to samo, jaki to Gideon jest piękny.... No i te dialogi.....

Przynajmniej autorka oszczędziła nam mnogości scen erotycznych. Jest ich zdecydowanie mniej niż w przypadku poprzednich części i to jest na pewno na plus, gdyż chyba już nic nowego nie dałoby się tu wymyślić.

Co do innych bohaterów występujących w tej serii, to zupełnie nie doszukałam się płynności ich wątków. Najpierw autorka o nich wspomina, by w kolejnej części zupełnie o nich zapomnieć a w jeszcze kolejnej już tylko lekko o nich napomyka. Tak właśnie jest w tej części. Przez całą serię przetoczyło się wiele postaci, ale w tej części odniosłam wrażenie że są one naprędce zamykane. Nie ma w przytoczonych bohaterach żadnej ciągłości.

Poruszę w kilku zdaniach dwa wątki które najbardziej mną wstrząsnęły i zarazem były najbardziej niezrozumiałe. Przede wszystkim ojczym i brat Gideona. Jak po jednej rozmowie nienawiść z przeszło kilkunastu lat można przekreślić i stać się w oka mgnieniu prawie najlepszym przyjacielem. Zważywszy, że nie rozmawiamy o zwykłym nieporozumieniu, tylko o gwałcie na młodym chłopcu.  Podobnie jak sama postać Gideona tak i oni zmienili się o 180 stopni w ciągu jednej tylko książki, chyba że mnie po drodze coś ominęło...?

Drugim zaskoczeniem dla mnie była Monika Stanton i jej historia rodzinna z przeszło kilkudziesięciu lat, ukrywana tak skrzętnie do chwili obecnej. Według mnie taka informacja powinna mieć jakieś rozwinięcie i dużo dłuższe wyjaśnienie, a nie jak nam to zaserwowała autorka, na kilku kartkach na sam koniec książki, chyba że planuje wydać kolejną część, ale jak dla mnie byłoby to zupełnie nie potrzebne. Już tutaj można odczuć że jest ona pisana na siłę i zdecydowanie przeciągana.

Chociaż samym zakończeniem zostawiła sobie dość szeroko otwartą furtkę gdyby chciała wrócić. Ala tak naprawdę nie wiem czy bym sięgnęła po kolejną część. Zdecydowanie na chwilę obecną już mam za dużo Gideona Crossa.

Nie wiem czy mam ją wam polecać, gdyż ma co do niej mieszane uczucia. Przypuszczam że większość, która czytała wcześniejsze części sięgnie również po tą by przekonać się jak potoczyły się losy tej dwójki. Więc tak naprawdę moje zdanie zapewne liczyć się nie będzie. Jeżeli chodzi  ocenę to tylko pięć punktów, gdyż tak znana pisarka powinna się bardziej postarać. Niestety renoma do czegoś zobowiązuje, a ta tutaj pozycja jest niestety nijaka. poniżej jeszcze tylko kilka linków do wcześniejszych i podobnych pozycji, no i oczywiście do następnego razu....

1. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Mroczne pragnienia" Lisa Renee Jones
7. Sylvia Day "Dotyk Crossa"
8. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Wyznanie CROSSA" Sylvia Day