GRA SINGLI Lauren Weisberger

Dziś kolejny przykład odgrzebanego kotleta, który udało mi się dorwać w kolejce bufetowej przed dłuższą podróżą. Oglądałam film tej autorki z jej wcześniejszej głośnej pozycji „Diabeł ubiera się u Prady". Jestem jego wielką fanką i lubię czasami do niego wracać. O ironio, nie porównywałam go nigdy z książką, gdyż jej nie udało mi się przeczytać.

Książkę „Gra Singli” można dostać w bardzo okazyjnej cenie i gorąco polecam. Miło się czyta. Dobrze napisana stylistycznie, autorka nie przedłuża na siłę, by dorobić objętością. Akcja wciągająca i utrzymująca zainteresowanie czytelnika do samego końca. Tematyka ciekawa z dobrze wykreowanymi postaciami to tylko kilka powodów, dla których warto po nią sięgnąć. Oczywiście można odnieść wrażenie, że jest w wielu miejscach podobna do swej poprzedniczki, ale nie wpływa to rażąco na całościowy odbiór. Inne światy w obu książkach rozgraniczają zbieżności w pewnym stopniu. Tam królowała moda, tu prym wiedzie tenis i otaczający go ludzie. Ciekawie było poznać od środka reguły rządzące tym sportem, turniejami i przede wszystkim ogromny wysiłek podejmowany przez sportowców.

Nasza główna bohaterka ma niezaprzeczalny talent, by stać się wielką gwiazdą kortów tenisowych. Od najmłodszych lat szkoli się pod okiem najpierw taty, a później prywatnego trenera. Gdy na jednym z ważnych turnieju, splot nieszczęśliwych zdarzeń spowodował poważną kontuzję, Charlotte zmuszona jest do poważnych przemyśleń. Może zrezygnować z dalszej kariery bądź poddać się rygorystycznym wymogom rehabilitacji i ponownym treningom. To twarda zawodniczka, która doskonale wie, czego chce i zaczyna walczyć. Zwalnia długoletnią trenerkę i w jej miejsce zatrudniając bezwzględnego trenera gwiazd. Podejmuje wiele wyrzeczeń, ćwiczy wiele godzin dziennie i podporządkowuje wszystko jednemu celu: WYGRAĆ WIMBLEDON.

W trakcie tej mozolnej walki z miłej, sympatycznej i zawsze uśmiechniętej zawodniczki przeistacza się w wojowniczą księżniczkę tenisa, która nie mówi dziękuję, nie przeprasza i przede wszystkim nie prosi. Z każdym zwycięstwem coraz gorzej traktuje otaczających ją ludzi i coraz bardziej staje się powierzchowną i płytką osobą. Nie zawsze rozumiałam jej zachowanie, momentami mnie irytowała swoimi decyzjami. Nie stała się moją ulubioną bohaterką, ale czas z nią spędzony uważam za udany.

Książka miała być lekka, prosta i przyjemna i taka też była. Miała swoje niedociągnięcia, ale któż takich nie ma. Bohaterowie byli dość zróżnicowani, choć wątek miłosny mało rozwinięty. W wielu miejscach można było akcję pociągnąć dalej. Tematyka sportowa przypadła mi do gustu i może dlatego tez nie zwracałam uwagi na niektóre niedociągnięcia.

W podróży taka pozycja nadaje się idealnie i dla mnie Gra SINGLI była doskonałym wyborem. Gdybym miała ją ocenić, to przyznałabym jej 6,5 punktów według skali dziesięciopunktowej. Poniżej link do podobnej pozycji z mojej listy czytelniczej. Może coś wam się spodoba w podobnym klimacie.

Do zobaczenia niedługo.

1. P O L E C A N E K O B I E T O M : Piata Aleja